Iedere keer als het over de oorlog gaat, moet Jaap Hinderink huilen. Hij 94 jaar en oud-geheim agent in de Tweede Wereldoorlog. Sinds een herseninfarct praat hij niet goed meer en heeft hij moeite om zich dingen te herinneren. Maar de oorlog heeft Hinderink grotendeels nog vers op het geheugen staan.
Als 17-jarige jongen verliet hij zijn ouderlijk huis om tegen de Duitsers te vechten. "Ik had een hekel aan die moffen, daar wilde ik iets aan doen."
Broer Jan weet nog goed dat Jaap vertrok: "Eind oktober 1941 was Jaap opeens verdwenen. 8 november was hij jarig en op die dag zaten we met z'n allen, zonder Jaap aan tafel. Het was afschuwelijk. Zijn verdwijning hing als een donkere wolk boven het gezin. Mijn vader is er grijs van geworden."
Jaap wordt al snel opgepakt en komt in verschillende kampen terecht. Toch weet hij te ontsnappen en komt uiteindelijk via Spanje en de Verenigde Staten in Engeland. Daar krijgt hij een opleiding bij de Geheime Dienst. "In de Geheime Dienst leerden we te saboteren en we moesten de geallieerde invasie voorbereiden. Die tijd was heel spannend", vertelde Jaap.
Grote ontroering
In 1944 wordt Jaap als parachutist gedropt boven Nederland. Hij gaat als spion aan de slag. Als de bezetter hem op het spoor komt, gaat het verzet voor hem op zoek naar een veilige plek: een zogenoemd 'safe house'. Zonder dat iemand weet dat hij Hinderink heet, komt hij terecht bij zijn eigen ouders.
Een bizar toeval, dat broer Jan nog helder voor de geest staat: "Ik kwam thuis, ik zal een jaar of 9 geweest zijn, en mijn moeder zei: "Jaap is terug." Eerst geloofde ik het niet, want ik herkende de man die hij geworden was niet meer. Ik zei: "Laat je litteken eens zien." Ik wist dat hij een litteken op zijn been had. Toen het hem inderdaad bleek te zijn, was er grote ontroering. Op dit moment nog steeds als ik er aan denk."
Gevaarlijke tijd
Jaap heeft lange tijd niet gesproken over de oorlog. Pas jaren later heeft zijn broer Jan stukje bij beetje het verhaal uit hem gekregen. Nu zegt Jaap erover: "Het was een ontzettend spannende en gevaarlijke tijd. Dat werkt door, ook na de oorlog. Maar ik ben blij dat ik heb kunnen doen wat ik gedaan heb."
Hij heeft verschillende onderscheidingen gekregen voor zijn heldhaftige optreden in de oorlog. Een maand geleden werd de laatste opgespeld door de burgemeester van Laren. "Ik ben heel trots op hem", aldus zijn broer Jan.